Steeds meer ben ik aan het voelen en ervaren in welk een illusie ik leef. De structuren, de regels en wetjes die het leven steeds ingewikkelder maken, en alles wat je ziet hoe e.e.a. is opgetuigd, leiden tot nog meer conditioneringen. Deze conditioneringen laten er, als je er niet op bedacht bent, je in steeds terugkerende patronen, steeds hetzelfde doen. Totaal onbewust dat dit gebeurd, ontwikkel je gewoonten die door hun steeds terugkerende regelmatigheid, bijna op een verslaving doen lijken. En wat ik inmiddels wel helder heb: we zijn slaaf, allemaal.
Slaaf van het systeem waar we in zitten; verslaafd aan onze gedachten en onze gewoonten; verslaafd aan materiële zaken; spullen, schoenen, rokjes, alcohol, sigaretten, eten, vipen, Netflix, klagen, steeds terugkerende malende gedachten, verslaafd aan afleiding; verslaafd aan bevestiging; doe ik het wel goed? lig ik goed in de markt? ben ik wel cool? wordt ik wel gezien? wordt ik wel gehoord? ben ik wel geliefd?, sta ik wel goed op de foto? hou ik wel genoeg van mezelf? en ga zo maar door.
Als je steeds bewuster wordt van de illusie waarin je leeft; wordt het niet altijd leuker. Het bewust worden heeft wel zijn prijs; je gaat zaken doorzien, maar ook beseffen, lang in een onwaarheid gelooft te hebben. en dat is vaak wel even pijnlijk, te moeten concluderen dat datgene waarvan je dacht dat het waar was, dit niet bleek te zijn, oeps!
EN bijkomend verschijnsel en bijwerking: je kunt niet meer terug :) Zaak is om te zien dat het verhaal grotendeels in jezelf plaats vind en jij je eigen werkelijkheid ook hebt geschapen. Om de illusie om te zetten, als deze niet bij je past, kun je er voor kiezen  een andere werkelijkheid te manifesteren. Voor een bepaald deel van je werkelijkheid kan dat zeker.